H σχέση μου με το twitter

Γράφω τελείως ακανόνιστα. Το διαβάζω, λάθος, παρατηρώ από πολύ συχνά έως συνεχώς.

Από έναν casual twitterer λοιπόν παρατηρήσεις:

1)Πολλές βλακείες του στυλ "Καφές, τσάι, καληνύχτα, καλημέρα μαμά". Δεν είναι κακό να πεις "καλημέρα από το βροχερό Λονδίνο" εάν είσαι για 2 ημέρες στο Λονδίνο, ούτε "πίνω καφέ με θέα τον Πύργο του Eiffel και παρέα τουλάχιστον το Steve Jobs". Αλλά, κάθε μέρα το ίδιο status update κουράζει.

2)RT και RT και RT και RT. Εντάξει retweet αλλά χαλαρά. Είπε κάποιος μια εξυπνάδα και αμέσως την αναπαράγουμε όλοι. Όσοι το είδαν με τη μία, άντε με τη δεύτερη, το είδαν. Όχι άλλο θόρυβο στο κανάλι. Τα νέα κυκλοφορούν γρήγορα. Στο τρίτο rt είναι ήδη μπαγιάτικα.

3)Χαμός με τα replies. Αφενός, DO NOT feed the energy beast. Αφετέρου, άλλο το chat άλλο η συζήτηση. Ιδίως όταν ακούν όλοι οι followers των 2 -σχεδόν πάντα- που διαφωνούν. Με 3 tweets δεν έχεις εξηγήσει τη θέση σου; Δεν πρόκειται να συμβεί ούτε σε 10 ούτε σε 20

4)RSS tweeting. Ppl, relax. Δεν είναι τα νέα των 9 σε 45". Ποστάρουμε χαλαρά. Ας μην ενθουσιαζόμαστε για τα πάντα γύρω μας. Επίσης, το να αναμεταδώσουμε πρώτοι ότι ανακαλύφθηκε ο κοινός πρόγονος ανθρώπων και πιθήκων δε μας δίνει credit.
Ένας Νορβηγός το έκανε. Και πιθανότατα, δεν έπαιζε με το twitter όσο ερευνούσε.

Αυτά,
nstasino
Following 88
Followers 112

Πως να ξενερώσετε με τη χώρα σας σε 20'

Γύρισα προχτές από ένα 5ήμερο ταξιδάκι στο Βερολίνο, spin off του Συνεδρίου που διοργανώσαμε πριν ένα μήνα. Ζώντας για 5 ημέρες στην απόλυτη ευρυθμία και συνειδητοποίηση κάποια πράγματα σου χτυπάνε πάρα πολύ.

Κατεβαίνοντας από το αεροσκάφος κατά την επιστροφή μπήκαμε σε μία υποτυπώδη ουρά χρόνου αναμονής 2΄ max για να περάσουμε όλοι μπροστά από τη θερμική κάμερα (βλέπε Η1Ν1). Ε, η έξυπνη Ελληνίδα βαρέθηκε και δήλωσε ευθαρσώς "Δεν περνάμε κάτω από την κορδέλα τώρα να τελειώνουμε;". Και πέρασε.

Πας στο εξωτερικό, καμώνεσαι πως ζηλεύεις το "alles in ordnung" και στην πραγματικότητα σου έμεινε μόνο το shopping α λα γερμανικά.

Ουστ Έλληνα