Elegy For A Coming Summer

Sun burst sky
Crash of thunder
Earth split wide
Pulled me under
This is the day we tore asunder
Gone forever - the sense of wonder

Heat beat down
Burned inside me
Room ablaze
Melted round me
Don't you see the same
As you look right through me?

Air in flames
Your words all spoken
Siren screamed
The world tore open
Can you feel this pain
And keep your heart unbroken?

Summer's all on fire
Blood's burning in my veins
Cars collide
'Plane crashes
Life carries on the same

Never thought such things could happen
Never believed in hell
Hell on earth is love breaking
And what remains to tell

Strange what desire will make foolish people do

Δεν έχω να γράψω κάτι συνταρακτικό, τρέχω με συνέδριο φοιτητών ΗΜΜΥ 3.0 www.sfhmmy.gr
οπότε κάνω μουσικά posts που με απλά με εκφράζουν.





The world was on fire
No one could save me but you.
Strange what desire will make foolish people do
I never dreamed that I'd meet somebody like you
And I never dreamed that I'd lose somebody like you

No, I don't want to fall in love
[This love is only gonna break your heart]
No, I don't want to fall in love
[This love is only gonna break your heart]
With you
With you

What a wicked game you play
To make me feel this way
What a wicked thing to do
To let me dream of you
What a wicked thing to say
You never felt this way
What a wicked thing to do
To make me dream of you
v And I don't wanna fall in love
[This love is only gonna break your heart]
And I don't want to fall in love
[This love is only gonna break your heart]

Missing you

these urban nightmares

Through these city nightmares you'd walk with me
And we'd talk of it with idealistic assurance
That it wouldn't tear us apart
We'd keep our heads above the blackened water
But there's no room for ideals in this mechanical place
And you're gone now
Through a grimy window that I can't keep clean
Through billowing smoke that's swallowed the sun
You're nowhere to be seen
Do you think our desires still burn
I guess it was desires that tore us apart
There has to be passion
A passion for living, surviving
And that means detachment
Every-body has a weapon to fight you with
To beat you with when you are down
There were too many defence between us
Doubting all the time
Fearing all the time
Doubting all the time
Fearing all the time
That like these urban nightmares
We'd blacken each other skies
When we passed the subway we tried to ignore our fate there
Of written threats on endless walls
Unjustified crimes carried on stifled calls
Would you walk with me now through this pouring rain
It used to mingle with our tears then dry with the hopes
That we left behind
It rains even harder now .

The Lonely Island - Natalie's Rap {Feat. Natalie Portman}

Δεν το περίμενες, ε;

She's V's girl

Save Me

Come on and save me
I’m loosing my touch
Day after day
Cause I miss you so much
Come on and save me
I’m loosing my mind
Waiting and waiting
For you to be mine

Makes me dance

And then the man he steps right up to the microphone
And says at last just as the time bell rings
thank you goodnight now its time to go home
And he makes it fast with one more thing
we are the sultans of swing

Monika - Avatar - Over the Hill

Τα σπάει..

Monika - Over The Hill

Eurovision 2008 - No kalomoira inside

Ερώτημα προς τον εαυτό μου: Αν δεν ήταν ο Tellier θα μου άρεσε; χμμ

Πονάει

Καμιά φορά ο πόνος σε οδηγεί σε πιο core μονοπάτια

Parov Stelar and Band: Aftermath

Οι προοπτικές ήταν καλές, καθώς ο αγαπημένος Parov Stelar κατηφόριζε από την Αυστρία στη Θεσσαλονίκη once again, αυτή τη φορά με τη μπάντα του.
Jazzy καταστάσεις με πολύ breakbeat, ένα σαξόφωνο να πετάει φωτιές και μία γυναικεία παρουσία να καθηλώνει βλέμματα και αυτιά.

Ανέβηκαν στη σκηνή και για μία ώρα έδωσαν απίστευτο groove και μας ανέβασαν τη διάθεση αμέσως. Στη συνέχεια επέστρεψαν δύο φορές στο "πάλκο" :P εμφανώς επηρεασμένοι από την εξαιρετική διάθεση.



Κλου της βραδιάς ο σαξοφωνίστας ο οποίος κατέβαζε τη μία μπύρα πίσω από την άλλη, ενώ παράλληλα βόλταρε και συνομιλούσε με το κοινό, μοιραζόμενος σφηνάκια και τσιγάρα σε μία εντελώς παρεΐστικη (και μεθυσμένη) φάση.

Οι φωτό είναι τσιμπημένες από το flickr του motortheo, ενώ το βιντεάκι δεν είναι από το Liebe.! , αλλά το set ήταν το ίδιο.

Βόλτα στην Παραλία

Δηλαδή όχι ακριβώς βόλτα, αλλά τα 10 λεπτά που κάθισα δίπλα στο Λευκό Πύργο, βλέποντας τη θάλασσα ήταν ιδιαίτερα αναζωογοννητικά για εμένα.

Λίγο ήλιο να σε ζεστάνει, λίγη θάλασσα να σε γαληνέψει και λίγη μουσική να σε ταξιδέψει.

To ipod έπαιζε Transformations/KB/M.Χατζηδάκις

Let Go

Internaut's studying OST :P

Behind Blue Eyes

Τέλος για Τσιτσόπουλο στον Republic 100,3

Τον Τσιτσόπουλο δεν τον πάω, για την ακρίβεια το στυλάκι του, αλλά ομολογώ ότι ήταν καλή παρέα τα μεσημέρια στον republic 100,3, καθώς έβαζε μουσικάρες. (Ψαριανός στυλ, για τους Αθηναίους φίλους)

Κόπηκε όμως μετά από ένα συμβάν που δεν αντιλήφθηκα την προηγούμενη Πέμπτη/Παρασκευή .
Περισσότερα εδώ, αλλά άποψη δεν έχω καθώς δεν άκουσα την επίμαχη εκπομπή.
Αν καταφέρω να τη βρω σε κανένα torrentάδικο θα την ακούσω για να έχω από πρώτο χέρι εντυπώσεις.

Λευτεριά στον Γκυ

...και το ninja TV

Σε φάση Jet lag και εν μέσω γεγονότων

Δεν ξέρω, τις τελευταίες μέρες βρίσκομαι στον κυκλώνα ενός αποσυγχρονισμού πρωτόγνωρου.
Δεν πολυψάχνω τι φταίει (μην είναι ο καιρός που αλλάζει και φέρνει διαθέσεις και αναμνήσεις? μην είναι έρωτας?) και δεν ξέρω τι θα κάνω για να περάσει.
Περιμένω τη λύση να δώσει το νέο εξάμηνο που τυπικά ξεκινά από μεθαύριο Δευτέρα και υπόσχεται πολλές εργασίες, πολύ διάβασμα για να μαζευτούν τα ασυμμάζευτα από την εξεταστική που πέρασε.

Tip: Ήξερες ότι αν κινείσαι ανατολικά και πάρεις viagra, μειώνεις κατά 50% την επίδραση του jet lag στον οργανισμό σου?

Και όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ βρισκόμαστε στο μιράζ προς τον τερματισμό της φοιτητικής ζωής και το Holy Grail (πτυχίο). Το τελευταίο κατοστάρι προβλέπεται δύσκολο και με βρίσκει στο εξωτερικό κουλουάρ.

Νέα μου:
Ήρθε το laptop επιτέλους.
Εντυπώσεις από το Dell Inspiron 1520? Καλές, πολύ καλές.

Είναι βαρύ, αρκετά βαρύ, αλλά τι διάολο, ουσιαστικά για desktop replacement θα το έχω. Είναι πολύ δυνατό σε επίπεδο hardware, αλλά με παίδεψαν τα Vista.

Η ιστορία θα βρίσκεται εδώ μαζί με τη λύση των προβλημάτων που αντιμετώπισα. Επίσης, θα βάλω και έναν οδηγό για επαναφορά εργοστασιακών ρυθμίσεων. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα σου χρησιμεύσει ή σε ποιον "περαστικό" θα φανεί χρήσιμος.

Anyways, αφού σέταρα το δίκτυο μέσω router(όχι wifi - ακόμα), όλα πάνε πρίμα, αν και οι οιωνοί(λαπτοπ με Vista και desktop με XP Pro) δεν ήταν καλοί. Αρχίζω να αντιλαμβάνομαι τη χρησιμότητα ενός network-interfaced εξωτερικού σκληρού, μιας και τώρα πρέπει να έχω ανοικτό το desktop για να κάνω streaming.

Τελικά, μέχρι να ολοκληρώσω αυτό το ποστ και να πιω δυο κούπες γαλλικό, αισθάνομαι κάπως καλύτερα. Φταίει μήπως ο republic που παίζει καλή μουσική?

Τα φόρτωσα και... φεύγω

Ετοιμάστηκα και φεύγω..

Πήρα τα καλοκαιρινά μου(μαγιό και κουβαδάκια), τα βιβλία(η εξεταστική γαρ εγγύς), τα mp3 -στον αγορασμένο για την περίσταση- εξωτερικό σκληρό (Seagate Freeagent 250GB USB2.0)...

Φουτουριστικές καταστάσεις :P

Είπαμε αμαξοστοιχία 501, θέση Β3/34, κουνήστε μου το μαντήλι

ξενέρωμα και...καλές μου διακοπές

Λίγο self-blogging....

μόλις γύρισα από Kiss Fish στο λιμάνι(Θεσσαλονίκη ντε)

Ξενέρωμα, ο κόσμος δεν κουνιότανε, πολύ στήσιμο, ελάχιστη διάθεση, διπλή μουσική, αφού οι DJs (από τα "Μπακαλιαράκια του Αρίστου" ? ο άλλος?) αντιλαμβάνονται το vibe με μέτρο τα dB, και μπάχαλο με τα ποτά.

Ήρθε και η αστυνομία, χαμήλωσαν οι μουσικές και, ευτυχώς, την κάναμε. Οι μισοί, γιατί οι άλλοι μισοί την είχαν ήδη μυριστεί τη δουλειά και είχαν 'χαιρετήσει". Κάπως έτσι πέρασε η τελευταία θορυβώδης νύκτα στη Θεσσαλονίκη για φέτος.

Την κάνω Κυριακή για Αθήνα με το μεσημεριανό τραίνο (501 - όποιος θέλει, ευπρόσδεκτος - θα είμαι βαγόνι Β3, θέση 34 - θα προσπαθώ να καταπολεμήσω την ανία μου).
Κανά πενθήμερο στον σπουδάζοντα αδερφό και μετά πατρίδα, κατά πάσα πιθανότητα δουλειά.

Θα προσπαθησω να ποστάρω τίποτα από κανένα internet cafe ( α ρε γμτ, η χρησιμότητα του laptop - θα σας πω αύριο).

Αύριο θα σας πω και το πρόγραμμά μου για την πρωτεύουσα. Προς το παρόν backup τη μουσική και ταινίες, ebooks κτλ στον καινούριο εξωτερικό σκληρό και ΝΑΝΙ

Nocturnal soundtrack

Όταν νυχτώνει και γυρίζω σπίτι, πραγματικά απολαμβάνω τη διαδρομή από το κέντρο με το 37. Την απολαμβάνω με παρέα το iPod, τον κόσμο στο λεωφορείο και προσπαθώ να αδειάσω το μυαλό από σκέψεις που βαραίνουν στην καρδιά.

Άγχη και λοιπές μαλακίες πρέπει να ξεπεραστούν. Γι'αυτό το λόγο όταν "γεμίζω" το ipod, φροντίζω τη μουσική με βάση την ώρα που υπολογίζω ότι θα είμαι στο λεωφορείο. Και φτιάχνω νυχτερινά soundtracks. Επιλέγω τα albums που ταιριάζουν και απολαμβάνω το 20λεπτο της επιστροφής.


Καμιά φορά κουνάω και το κεφάλι ελαφρά ή παίζω το πόδι μου...Μόνο με τα ακουστικά διαπιστώνω ότι συμβαίνει αυτό: Να με συνεπαίρνει η μουσική. Όχι έξαλλα, αλλά βυθίζοντας με σε σκέψεις.

Διότι τελικά, η μουσική είναι κάτι προσωπικό. Δεν το καταλαβαίνεις ούτε όταν το winamp παίζει μόνο για εσένα στο σπίτι. Σε αγγίζει μόνο όταν δεν ακούς τίποτα παρά τη μουσική σου. Τίποτα άλλο

άκουγα 30 seconds to mars - a beautiful lie

γμτ δε σκέφτηκα να βγάλω μία φωτογραφία καθώς ερχόμουν. Αναπληρώνω με μία google-ίστικη που θα βρω τώρα