Η επιστροφή

Όλον τον Αύγουστο δεν πόσταρα τίποτα. Έχω γυρίσει ελέω εξεταστικής και με βαριά την καρδιά από τη φωτιά που έκαψε την πατρίδα μου.

Η ασυνέπεια οφείλεται κυρίως στο ότι δεν είχα εύκολη πρόσβαση στο internet και σε συνδυασμό με μία γενική τάση προς total-off, δεν κράτησα επαφή μετά τον Ιούλιο. Ειλικρινά, πιστεύω πως οι διακοπές δεν προσφέρονται για παρακολούθηση των διαδικτυακών και από το να κάνω μισές δουλειές, το παράτησα τελείως.

Τέλοσπαντων, είμαι και πάλι εδώ παρέα με ένα κάρο posts στο google reader για να διαβάσω (θέλει φιλότιμη προσπάθεια) και αντιμέτωποι με το φάντασμα των εξετάσεων. Αλλά η διάθεση είναι λίγη, ειδικά μετά το τέλος αυτού του καλοκαιριού που ήταν δυστυχώς πικρό.

Αλλά εδώ θα είμαι και θα γράφω συχνά !! (ναι, πάρ'το ως ασύμμετρη απειλή)

Τα φόρτωσα και... φεύγω

Ετοιμάστηκα και φεύγω..

Πήρα τα καλοκαιρινά μου(μαγιό και κουβαδάκια), τα βιβλία(η εξεταστική γαρ εγγύς), τα mp3 -στον αγορασμένο για την περίσταση- εξωτερικό σκληρό (Seagate Freeagent 250GB USB2.0)...

Φουτουριστικές καταστάσεις :P

Είπαμε αμαξοστοιχία 501, θέση Β3/34, κουνήστε μου το μαντήλι

Casual Gamer

Τον τελευταίο καιρό έχω απομακρυνθεί -κακώς- από το gaming. Αναζητάω συγκινήσεις με έναν παράξενο τρόπο στα παιχνίδια, είμαι καθαρά του inspired gameplay.

Έχω παίξει το τελευταίο εξάμηνο

• Medieval:Total War
• The Dig για μία ακόμη φορά, χάρη στον Petrakeas που μου το θύμισε
• Εντάξει τα κλασικά Pro και μπάφους :P

Χτες έπεσε στα χέρια μου το freeware Hurrican.
Δεν είναι παρά ένα ακόμα κλασικο 2D side-scrolling platform με ένα robot που έχει 1000000 τρόπους για να σκοτώσει εχθρούς. Τα γραφικά του είναι πολύ καλά, αλλά αυτό που ξεχωρίζει είναι αυτή η αίσθηση της εξερεύνησης που θέλει να σου μεταδώσει.

Παράλογο? Πώς είναι δυνατόν ένα 2D game να το κάνει αυτό, από τη στιγμή μάλιστα που ουσιαστικά κινείσαι σε μία διάσταση?
Στην πρώτη πίστα κιόλας έχω βρει 2 κρυφές περιοχές. Και οι παλιοί και καλοί gamers, γνωρίζουν το αλαζονικό αίσθημα της ικανοποίησης που σε πιάνει όταν τα καταφέρνεις.

Anyway, το συνιστώ για να παίζετε στο γραφείο, στο μάθημα, το καλοκαιράκι όταν βαριέστε να χωθείτε με τα μούτρα στο εντυπωσιακό Crysis που έρχεται και ξενερώνετε με το Minesweeper....

i'm off

ξενέρωμα και...καλές μου διακοπές

Λίγο self-blogging....

μόλις γύρισα από Kiss Fish στο λιμάνι(Θεσσαλονίκη ντε)

Ξενέρωμα, ο κόσμος δεν κουνιότανε, πολύ στήσιμο, ελάχιστη διάθεση, διπλή μουσική, αφού οι DJs (από τα "Μπακαλιαράκια του Αρίστου" ? ο άλλος?) αντιλαμβάνονται το vibe με μέτρο τα dB, και μπάχαλο με τα ποτά.

Ήρθε και η αστυνομία, χαμήλωσαν οι μουσικές και, ευτυχώς, την κάναμε. Οι μισοί, γιατί οι άλλοι μισοί την είχαν ήδη μυριστεί τη δουλειά και είχαν 'χαιρετήσει". Κάπως έτσι πέρασε η τελευταία θορυβώδης νύκτα στη Θεσσαλονίκη για φέτος.

Την κάνω Κυριακή για Αθήνα με το μεσημεριανό τραίνο (501 - όποιος θέλει, ευπρόσδεκτος - θα είμαι βαγόνι Β3, θέση 34 - θα προσπαθώ να καταπολεμήσω την ανία μου).
Κανά πενθήμερο στον σπουδάζοντα αδερφό και μετά πατρίδα, κατά πάσα πιθανότητα δουλειά.

Θα προσπαθησω να ποστάρω τίποτα από κανένα internet cafe ( α ρε γμτ, η χρησιμότητα του laptop - θα σας πω αύριο).

Αύριο θα σας πω και το πρόγραμμά μου για την πρωτεύουσα. Προς το παρόν backup τη μουσική και ταινίες, ebooks κτλ στον καινούριο εξωτερικό σκληρό και ΝΑΝΙ