Διαμάχες γύρω από την αιολική ενέργεια στη Μεγάλη Βρετανία

...έχει προκαλέσει η έγκριση από την κυβέρνηση της κατασκευής και σύνδεσης στο υπάρχον δίκτυο μεταφοράς ενέργειας, 340 αιολικών τουρμπινών στα ανοικτά του Kent.

Το σμήνος των ελικοφόρων γεννητριών, με το χαρακτηριστικό προσδιορισμό "Wind Farm", έχει προκαλέσει αντιδράσεις από κατοίκους της περιοχής,surfers και χειμερινούς κολυμβητές. Παρ'όλα αυτά, οι κατασκευάστριες εταιρίες Shell και Eon κατάφεραν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη της κυβέρνησης καθώς το έργο αποτελεί τεράστια οικονομική -το κόστος του τελικά και λόγω των καθυστερήσεων και του boom της αγοράς, θα φτάσει τα 2δις λίρες!! - και κοινωνική επένδυση, αφού θα τροφοδοτεί το 1/4 των σπιτιών του Λονδίνου.

Εκτιμάται ότι παρά την 18μηνη καθυστέρηση, που δεν ταιριάζει καθόλου σε...Εγγλέζους, το σύστημα θα είναι, μερικώς τουλάχιστον, έτοιμο το 2010, προλαμβάνοντας τυχόν κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση για μη εφαρμογή της οδηγίας 96/92, που με τη σειρά της αποτελεί υλοποίηση του πρωτοκόλλου του Κυότο.

πηγή:[The Guardian]
Έξτρα:Ένα πλήρως επεξηγηματικό άρθρο για τις δυσκολίες υπεράκτιων εγκατάστασεων ανεμογεννητριών ισχύος από το Dark Roasted Blend.

---

Σχολιάζοντας, δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και σε χώρα με προχωρημένες αντιλήψεις, αν και η Μεγάλη Βρετανλια δεν έχει δείξει μεγάλη διαλλακτικότητα στο παρελθόν, υπάρχουν αντιδράσεις από τη μεριά των πολιτών.

Διαπιστώνουμε και εδώ το πόσο σοφή ήταν τελικά η απόφαση για άνοιγμα των ενεργειακών αγορών και κυρίως τη δημιουργία χρηματιστηρίων ρύπων και ενέργειας.

Οι πετρελαϊκές εταιρίες, κατά κόρον ιδιωτικών συμφερόντων, και αυτές που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή ενέργειας, που διατηρούν στενούς δεσμούς με το κράτος, οδηγήθηκαν σε επενδύσεις στο χώρο των εναλλακτικών πηγών, φυσικά από το κέρδος, ώστε να διατηρήσουν την πελατειακή τους βάση και μία σχετική ισορροπία στην αγορά που θα τους επιτρέπει να ελέγχουν την κατάσταση.

Είναι πέρα από κάθε αμφιβολία πως καμία επιχείρηση δε θα ρίσκαρε τα λεφτά της για κάτι αβέβαιο. Από τη στιγμή όμως που υπάρχει ο μπαμπούλας του προστίμου για τις χώρες-μέλη της ΕΕ (και την Ελλάδα για να μην ξεχνιόμαστε), το κράτος αποφάσισε να δώσει ουσιαστικά τις άδειες σε εταιρίες που γνωρίζει πως θα φέρουν εις πέρας το έργο του.

Δεν προκαλεί απορία επίσης, κοιτάζοντας τόσο το διεθνή ορίζοντα (όπως και στο παράδειγμά μας), όσο και τις ελληνικές εξελίξεις, το ότι οι ωφελημένοι δε αλλάξουν έτσι ξαφνικά. Το ποιος χτυπάει έργα, άδειες, ανεμοδυναμικά είναι γνωστό. Οι ίδιοι παίκτες της σημερινής κρατικοδιαίτης (λέγε με ΔΕΗ) αγοράς.


Είναι στο βάθος χρόνου που θα δούμε, εάν ο μικρός ρόλος που το κράτος κράτησε για τον εαυτό του(ρυθμιστικές αρχές) ή εκχώρησε με δημοκρατικό σκεπτικό (== δικτυο μεταφοράς ενέργειας), θα οδηγήσει σε αποτελέσματα, δηλαδή φθηνότερη ενέργεια, καθαρότερο περιβάλλον, φορολογική βιωσιμότητα για τους πολίτες.