Γύρισα μετά από 15 ημέρες Θεσσαλονίκη και ξυπνώντας για να πάω στη σχολή που μόλις άνοιξε, αισθάνθηκα την αλλαγή στο περιβάλλον.
Τα δέντρα στη Λαμπράκη είχαν φύλλωμα και δημιουργούσαν μία ευχάριστη σκιά, όχι τόσο γιατί έκανε ζέστη, αλλά γιατί ήταν οιωνός του καλοκαιριού. Σκεφτόμουν ότι αυτά θα είναι ασπίδα στον καύσωνα του καλοκαιριού, που θα με βρει όπως φαίνεται σκυμμένο σε κόλλες αναφοράς να ζωγραφίσω δέντρα (δυαδικά :P ).
Αυτή η αλλαγή μου άρεσε και είπα να συνεχίσω με καφέ -freddo πλέον- στο κέντρο και εκεί διαπίστωσα πως εκτός από τα δέντρα άνθισαν και οι κοπελίτσες...
Θα ρωτήσεις: "Καλά από που ήρθες? Από τον Αρκτικό Κύκλο?"
Όχι και εκεί που ήμουν τα παρατήρησα αυτά, αλλά άλλο να τα βλέπεις στη βάση σου.
Τα δέντρα στη Λαμπράκη είχαν φύλλωμα και δημιουργούσαν μία ευχάριστη σκιά, όχι τόσο γιατί έκανε ζέστη, αλλά γιατί ήταν οιωνός του καλοκαιριού. Σκεφτόμουν ότι αυτά θα είναι ασπίδα στον καύσωνα του καλοκαιριού, που θα με βρει όπως φαίνεται σκυμμένο σε κόλλες αναφοράς να ζωγραφίσω δέντρα (δυαδικά :P ).
Αυτή η αλλαγή μου άρεσε και είπα να συνεχίσω με καφέ -freddo πλέον- στο κέντρο και εκεί διαπίστωσα πως εκτός από τα δέντρα άνθισαν και οι κοπελίτσες...
Θα ρωτήσεις: "Καλά από που ήρθες? Από τον Αρκτικό Κύκλο?"
Όχι και εκεί που ήμουν τα παρατήρησα αυτά, αλλά άλλο να τα βλέπεις στη βάση σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου