Η Αndroid συσκευή σας ως τηλεχειριστήριο για το pc

Από τις εφαρμογές που σου λύνουν τα χέρια και κάνουν τα μικρά σπαστικά πράγματα της καθημερινότητας λιγότερα.

Gmote. Μία εφαρμογή για το android που επιτρέπει να ελέγξεις την αναπαραγωγή media over wifi (αναπαραγωγή μέσω vlc) χωρίς να χρειάζεται να τρέχεις στο πληκτρολόγιο για Pause.

Εναλλακτικά, μπορεί να σου streamάρει media για να παίξουν στο κινητό, εφόσον βέβαια το codec τους υποστηρίζεται από το κινητό/συσκευή. (Προέκυψε μόλις ένα ενδιαφέρον -αλλά άσχετο- ερώτημα:Πρέπει να αναφερόμαστε συλλήβδην σε όποια συσκευή τρέχει android ως κινητό; - Bad practice)

Η εγκατάσταση είναι απλοϊκή. Χρειάζεσαι το gmote server να τρέχει, τον gmote client δωρεάν από το Market και αφού ορίσεις media paths στο server ανοίγεις τον client από το κινητό και το μετατρέπεις σε πρώτης τάξεως touch remote control με όλα τα βασικά κουμπιά.

Απέχει έτη φωτός από το SixthSense Technology που παρουσίασε ο Pranav Mistry στο TED αλλά κάνει τη ζωή μου λίγο πιο εύκολη.

Σερφάροντας στα κύματα

έχω 10 προσκλήσεις για το γκουγκλ γουειβ

όποιος θέλει...

Ελπίδα ξεθωριασμένη

Ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Κι εγώ δεν αισθάνομαι προετοιμασμένος αυτή τη στιγμή, νιώθω πως δεν έχει κλείσει ο κύκλος. Αυτούς που αφήνουμε πίσω, αυτά που θα έπρεπε να είχαμε κάνει καλύτερα.

Ο φόβος υπάρχει γιατί είναι το πρώτο Act που κλείνω...

Το αντίθετο κινητήριο συναίσθημα, η ελπίδα, μοιάζει πιο ξεθωριασμένη από ποτέ.

Και ο άνθρωπος χαμένος...

Τα αστικά λεωφορεία της Θεσσαλονίκης σε πραγματικό χρόνο!

Πόσο μπορεί να διευκολύνει την καθημερινή μετακίνηση η τεχνολογία στη Θεσσαλονίκη, μία πόλη με τόσο κακό σχεδιασμό και απίστευτη κυκλοφοριακή κίνηση;

Μέχρι τώρα στο site του Οργναισμόυ Αστικών Συγκοινωνιών Θεσσαλονίκης μπορούσες να δεις την αναχώρηση και την άφιξη των λεωφορείων στην αφετηρία και το τέρμα βάσει προγράμματος, πολύ στατικά πράγματα δηλαδή.

Όμως τώρα τα πράγματα αλλάζουν προς το καλύτερο. Μετά τη δημιουργία του συστήματος ανακοίνωσης αφίξεων στις στάσεις, οι γνωστές ηλεκτρονικές πινακίδες, έρχεται η φυσική ολοκλήρωση με την προβολή της θέσης των λεωφορείων σε πραγματικό χρόνο πάνω σε ένα χάρτη google. Απίστευτα βολικό να ξέρεις αν προλαβαίνεις το λεωφορείο με ακρίβεια επιπέδου gps.

Συν τοις άλλοις, μπορείς να βλέπεις το χρόνο αναμονής στη στάση από τον υπολογιστή σου (ή ιδανικά από την handheld συσκευή που έχεις).

Τι λείπει; Μα φυσικά το ανάλογο iPhone, android, symbian app που θα παρέχει όλη την πληροφορία του mashup χωρίς να ταλαιπωρεί τη σύνδεση 3g.

edit || Η ιδέα για μία εφαρμογή augmented reality πως ακούγεται;

Όταν παιζει ο ΠΑΟΚ...

...οι δρόμοι κλείνουν και τα λεωφορεία αλλάζουν δρομολόγιο,

οι ρετσίνες ποτέ δεν είναι αρκετές,

τα γυράδικα κάνουν δουλειές τρελές,

άντρες γυναίκες ντύνονται τα άμφιά τους και ο κόσμος μοιάζει να μην ανακάλυψε το technocolor,

όλοι κατεβαίνουν προς το γήπεδο κι εγώ ανηφορίζω μόνος,

παπάδες ενώνονται με γιαγιάδες σε ιαχές πολεμικές και μικρά παιδιά μυούνται στη λογική του πλήθους.

Back to Digital Life

Έχω να μιλήσω 2 μήνες και κάτι. Από την τελευταία φορά που το έκανα μεσολάβησαν διακοπές 15 ημερών (η μια εβδομάδα με βρήκε γριππιασμένο), ένας μαραθώνιος εξετάσεων και μία νέα κυβέρνηση.

Κάποια σχέδια οριστικοποιήθηκαν, ετοιμάζεται μία σημαντική, προσωρινή ελπίζω, αλλαγή στη ζωή μου που σηματοδοτεί και ένα τέλος εποχής. Προς το παρόν, είμαι χαμένος σε δημοσιεύσεις και βιβλία αφομοιώνοντας ένα υπόβαθρο για να προσδιορίσω το που θα κινηθώ στην τελευταία πράξη του δράματος - την πτυχιακή.

Παράλληλα με πιάνει αυτό το μετεξεταστικό κόμπλεξ να κάνω πράγματα, να διαβάσω' ανανεώθηκε το ενδιαφέρον μου για τα πολιτικά δρώμενα, μέχρι που ξέθαψα κάποια παλιά παιχνίδια που πάντα άφηνα σε ένα folder να με περιμένουν.

Αφορμή για το τελευταίο ήταν μία συνέντευξη του Αντρέα Τσουρινάκη στην οποία έπεσα πάνω πολύ πρόσφατα και μου θύμησε πολλά και αναμόχλευσε κάποια πάθη. Προς το παρόν, ξαναανακαλύπτω το cyberpunk με το Beneath a Steel Sky. Enough with the retro για τώρα, αλλά θα επιστρέψω με εντυπώσεις.

Στα πολύ φρέσκα απέκτησα το HTC Hero που φοράει Google Android (με κάποιες modιές της HTC) και για το οποίο θα ποστάρω πολύ πολύ σύντομα. Αναμείνατε δηλαδή. Ίσως να έχουμε και μία πιο πρωτότυπη παρουσίαση..



Σειρές;
Fringe πολύ φανατικά, η σειρά έχει ακόμη πολλά μυστικά και ανατροπές ξα δώσει απλόχερα στους φανς του scifi. Ξεκίνησα το Entourage από την αρχή στη λογική των 25λεπτων σφηνακίων, δε με ξετρέλανε, θα δούμε αν συνεχίσω στη 2η σεζόν, βλέπω το Dexter που οριοθετεί στα γνωστά πρότυπα την πλοκή. Θα τσεκάρω και άλλες και θα προπαγανδίσω σίγουρα κάποιες περισσότερο.

Μιχάλης Μπλέτσας - OLPC - Απολογισμός

Την παρακάτω ομιλία που έδωσε ο Μιχάλης Μπλέτσας στο 3ο Συνέδριο Φοιτητών ΗΜΜΥ τη θεωρώ από τις πιο inspiring που έχω παρακολουθήσει. Δε διαρκεί λίγο, είναι 1 1/2 ώρα συνολικά και αυτό θα αποθαρρύνει πολλούς από το να τη δουν. Ιδίως τους μεγαλύτερους που δεν έχουν δει και ακούσει λίγες σημαντικές ομιλίες. Συνιστώ όμως σε όποιον είναι φοιτητής σε οποιοδήποτε tech innovative ή economics πεδίο να τη δει ολόκληρη.

Ο Μιχαήλ Μπλέτσας δεν είναι τυχαίος στο χώρο της τεχνολογίας. Είναι ένα geek που είχε την ικανότητα και την τύχη να βρεθεί στην καρδιά της καινοτομίας στο MIT δίπλα σε σπουδαίους και να ηγηθεί ομάδας ατόμων που φαντάστηκαν έναν καλύτερο κόσμο. Όπως θα πει σχεδόν από την αρχή της ομιλίας του, νοηματοδοτώντας την τέχνη του, ο καθένας μπορεί κάνοντας αυτό που γουστάρει να φαντασιωθεί μία ουτοπία. Για τον Μπλέτσα και τους όμοιούς του ήταν ένας υπολογιστής για κάθε παιδί του κόσμου (OPLC).

Ο ίδιος, έχοντας μόλις αποχωρήσει από ένα project που δεν πέτυχε, δεν επιλέγει να δώσει μία "στεγνή" ομιλία για το hi-tech entrepreneurship, αλλά να εξηγήσει χωρίς κανένα κόμπλεξ (και θα διαπιστώσετε πόσο τέλεια ειλικρινής είναι) τι συνέβη με το OLPC και τι συμβαίνει στην παγκόσμια αγορά προσωπικών υπολογιστών. Δεν παραλείπει να στηλιτεύσει την κατάσταση στο personal computing και να σταθεί κριτικά απέναντι στη βιομηχανία.

Ο Μπλέτσας δεν είναι ένα geek που γεννήθηκε σε ένα σκοτεινό γκαράζ, είναι ένας μηχανικός που σπούδασε 5 χρόνια σε ελληνικό πολυτεχνείο και δεν έγινε καθηγητής, αλλά σχεδίασε και έφτιαξε έναν υπολογιστή. Ότι έκανε κάποτε και ένας Wozniak.
Και γι'αυτό και μόνο θα πρέπει να ξεχωρίζει εφόσον δεν επέλεξε μία ξεκάθαρη ακαδημαϊκή καριέρα, αλλά να διαγωνιστεί στο σκληρό πεδίο της αγοράς.

Ταινία θερινής νυκτός - Hangover

Την είδαν 2 φρέσκοι και ένας wannabe μηχανικοί ξαπλωμένοι στα μαξιλάρια ενός καναπέ που ξέμεινε σε ένα άδειο σπίτι. (συγκίνηση κτλ). Υπήρχε pizza και ζεστή μπύρα.

Δεν υπήρχε αυθόρμητο γέλιο που να διαρκούσε πάνω από 2", πιο πολύ "ωχ μαλάκα δες, μια τίγρη, ένα στρώμα, ένα μωρό", απλά περίμενες να τελειώσει. Α και "λίγο" από Heather Graham, λίγο αλάτι στη σαλάτα.

Και μετά από το δικό μου θάψιμο, 8.2 imdb, 79tomatometer, 4.5/5 mftm, τόσο hype και ένα sequel? Αυτό παραpie.

υγ Με το βίντεο της ορκομωσίας σας γελάσαμε πολύ περισσότερο, έτσι δεν είναι? ;)

Thessaloniki Distance

Υπάρχουν φορές που τα πιθανά μονοπάτια τη ζωής σου σε οδηγούν αναγκαστικά κάπου. Και τα παίρνεις, πολλές φορές με αυτό το "αναγκαστικά" του τέλους της διαδρομής να είναι αιτία αντιπαραθέσεων που πληγώνουν.

Τι είναι αυτό που μετράει όταν το που θα φτάσεις είναι προσχεδιασμένο;
Η διαδρομή είναι "μία η άλλη".
Γιατί, ξέρεις, δεν είναι όλα στη ζωή διαπραγματεύσιμα, όσο και αν δεν το παραδέχεσαι εξαιτίας μίας βαθειάς πίστης στην ελευθερία επιλογής.
Είναι αυτό που συνάντησα (το που και πως άστο) ως Manhattan Distance. Η απόσταση από τη μία γωνία του τετραγώνου στην αντιδιαμετρική είναι ίδια είτε ξεκινήσεις για δεξιά είτε για αριστερά.


Το μετονομάζω σε Thessaloniki Distance. Και προσπαθώ να καλύψω τη διαδρομή και να ανακαλύψω αν αξίζει να το κάνω προσποιούμενος πως δεν ξέρω ότι στο επόμενο τετράγωνο υπάρχει μία στάση λεωφορείου.

Για τη χρηματοδότηση των συνδρομών σε Επιστημονικά Περιοδικά

Το Υπουργείο Παιδείας καθυστερεί τη χρηματοδότηση των συνδρομών σε Ηλεκτρονικά Επιστημονικά Περιοδικά που είναι απολύτως απαραίτητα για την ερευνητική εργασία, την εκπόνηση διπλωματικών εργασιών, μεταπτυχιακών και διδακτορικών διατριβών και την διαρκή επαφή με την αιχμή της ακαδημαϊκής γνώσης.
Παράλληλα, δεν υπογράφονται οι συμβάσεις για τη λειτουργία του συστήματος βιβλιοθηκών.

Η ανάγκη για έρευνα και πρόσβαση στη γνώση δεν πρέπει να είναι σημαία ευκαιρίας, ούτε σημείο διεκδίκησης κάθε τριετία. Είναι διαρκής και πρέπει να εδραιωθεί.

Υπογράψτε στο link υπέρ του αιτήματος.

update | 25 - Ιουνίου - 2009

Συνολικές Υπογραφές μέχρι σήμερα = 6647

€διακοπές - το ένστικτο του "ανάποδου"

Δράττομαι της ευκαιρίας των Ευρωκλογών να χτυπήσω μία αδειούλα από τη δουλειά για να ξεκουραστώ και να πάω για κανένα μπάνιο στην πατρίδα. Διάβασμα θα πέσει βέβαια - και έχει μείνει αρκετό μαζί με άλλες υποχρεώσεις.

Είμαι γενικά "ανάποδος" άνθρωπος, κάπως απρόσμενος. Ήθελα πολύ να ψηφίσω. Όταν το 40% θα λιάζεται στην παραλία. Τώρα όμως που το ελληνικό κράτος με επέλεξε να εποπτεύσω τη διαδικασία αμισθί - εμένα που φοιτητεύω 800 χλμ μακριά, πιστός στο ένστικτο του "ανάποδου" το σκέφτηκα να τη βγάλω (και τη μπέμπελη) στο Θεσσαλονίκη.

Θα κατέβω. Είμαι κουρασμένος. Θέλω μίνι-διακοπές. Δε θα έχω internet όλη μέρα

H σχέση μου με το twitter

Γράφω τελείως ακανόνιστα. Το διαβάζω, λάθος, παρατηρώ από πολύ συχνά έως συνεχώς.

Από έναν casual twitterer λοιπόν παρατηρήσεις:

1)Πολλές βλακείες του στυλ "Καφές, τσάι, καληνύχτα, καλημέρα μαμά". Δεν είναι κακό να πεις "καλημέρα από το βροχερό Λονδίνο" εάν είσαι για 2 ημέρες στο Λονδίνο, ούτε "πίνω καφέ με θέα τον Πύργο του Eiffel και παρέα τουλάχιστον το Steve Jobs". Αλλά, κάθε μέρα το ίδιο status update κουράζει.

2)RT και RT και RT και RT. Εντάξει retweet αλλά χαλαρά. Είπε κάποιος μια εξυπνάδα και αμέσως την αναπαράγουμε όλοι. Όσοι το είδαν με τη μία, άντε με τη δεύτερη, το είδαν. Όχι άλλο θόρυβο στο κανάλι. Τα νέα κυκλοφορούν γρήγορα. Στο τρίτο rt είναι ήδη μπαγιάτικα.

3)Χαμός με τα replies. Αφενός, DO NOT feed the energy beast. Αφετέρου, άλλο το chat άλλο η συζήτηση. Ιδίως όταν ακούν όλοι οι followers των 2 -σχεδόν πάντα- που διαφωνούν. Με 3 tweets δεν έχεις εξηγήσει τη θέση σου; Δεν πρόκειται να συμβεί ούτε σε 10 ούτε σε 20

4)RSS tweeting. Ppl, relax. Δεν είναι τα νέα των 9 σε 45". Ποστάρουμε χαλαρά. Ας μην ενθουσιαζόμαστε για τα πάντα γύρω μας. Επίσης, το να αναμεταδώσουμε πρώτοι ότι ανακαλύφθηκε ο κοινός πρόγονος ανθρώπων και πιθήκων δε μας δίνει credit.
Ένας Νορβηγός το έκανε. Και πιθανότατα, δεν έπαιζε με το twitter όσο ερευνούσε.

Αυτά,
nstasino
Following 88
Followers 112

Πως να ξενερώσετε με τη χώρα σας σε 20'

Γύρισα προχτές από ένα 5ήμερο ταξιδάκι στο Βερολίνο, spin off του Συνεδρίου που διοργανώσαμε πριν ένα μήνα. Ζώντας για 5 ημέρες στην απόλυτη ευρυθμία και συνειδητοποίηση κάποια πράγματα σου χτυπάνε πάρα πολύ.

Κατεβαίνοντας από το αεροσκάφος κατά την επιστροφή μπήκαμε σε μία υποτυπώδη ουρά χρόνου αναμονής 2΄ max για να περάσουμε όλοι μπροστά από τη θερμική κάμερα (βλέπε Η1Ν1). Ε, η έξυπνη Ελληνίδα βαρέθηκε και δήλωσε ευθαρσώς "Δεν περνάμε κάτω από την κορδέλα τώρα να τελειώνουμε;". Και πέρασε.

Πας στο εξωτερικό, καμώνεσαι πως ζηλεύεις το "alles in ordnung" και στην πραγματικότητα σου έμεινε μόνο το shopping α λα γερμανικά.

Ουστ Έλληνα

Elegy For A Coming Summer

Sun burst sky
Crash of thunder
Earth split wide
Pulled me under
This is the day we tore asunder
Gone forever - the sense of wonder

Heat beat down
Burned inside me
Room ablaze
Melted round me
Don't you see the same
As you look right through me?

Air in flames
Your words all spoken
Siren screamed
The world tore open
Can you feel this pain
And keep your heart unbroken?

Summer's all on fire
Blood's burning in my veins
Cars collide
'Plane crashes
Life carries on the same

Never thought such things could happen
Never believed in hell
Hell on earth is love breaking
And what remains to tell

Strange what desire will make foolish people do

Δεν έχω να γράψω κάτι συνταρακτικό, τρέχω με συνέδριο φοιτητών ΗΜΜΥ 3.0 www.sfhmmy.gr
οπότε κάνω μουσικά posts που με απλά με εκφράζουν.





The world was on fire
No one could save me but you.
Strange what desire will make foolish people do
I never dreamed that I'd meet somebody like you
And I never dreamed that I'd lose somebody like you

No, I don't want to fall in love
[This love is only gonna break your heart]
No, I don't want to fall in love
[This love is only gonna break your heart]
With you
With you

What a wicked game you play
To make me feel this way
What a wicked thing to do
To let me dream of you
What a wicked thing to say
You never felt this way
What a wicked thing to do
To make me dream of you
v And I don't wanna fall in love
[This love is only gonna break your heart]
And I don't want to fall in love
[This love is only gonna break your heart]

Missing you

these urban nightmares

Through these city nightmares you'd walk with me
And we'd talk of it with idealistic assurance
That it wouldn't tear us apart
We'd keep our heads above the blackened water
But there's no room for ideals in this mechanical place
And you're gone now
Through a grimy window that I can't keep clean
Through billowing smoke that's swallowed the sun
You're nowhere to be seen
Do you think our desires still burn
I guess it was desires that tore us apart
There has to be passion
A passion for living, surviving
And that means detachment
Every-body has a weapon to fight you with
To beat you with when you are down
There were too many defence between us
Doubting all the time
Fearing all the time
Doubting all the time
Fearing all the time
That like these urban nightmares
We'd blacken each other skies
When we passed the subway we tried to ignore our fate there
Of written threats on endless walls
Unjustified crimes carried on stifled calls
Would you walk with me now through this pouring rain
It used to mingle with our tears then dry with the hopes
That we left behind
It rains even harder now .

To Fringe σε κρίσιμη καμπή

Αυτό το post θα αφορούσε μέχρι το 13ο επεισόδιο. Αν αντέχετε ακούστε τη γκρίνια, αλλά στο τέλος ...δικαιώνομαι με την προχθεσινή εξέλιξη.

Μέχρι στιγμής δεν μπορώ να δηλώσω ενθουσιασμένος από τη σειρά. Και για αυτό φταίει η κοσμογονία του.
Τρελή επιστήμη, μυστικές υπηρεσίες, ακόμη πιο μυστικές υπηρεσίες, πολυεθνικές απίστευτης τεχνολογίας, τρομοκρατία, τρομοκρατία από αδελφότητες.


Όλα καλά (για τα γούστα μου φανταστικά) ως ιδέες, αλλά πότε θα δούμε σενάριο;
Η πλοκή είναι τόσο αργή που σου δίνει την εντύπωση πως δεν υπάρχει ένα νήμα. Και η τρύπα του κουνελιού όχι απλά δεν ξέρεις πόσο βαθιά φτάνει, αλλά και πόσα κρυφά λαγούμια έχει.

Για εμένα είναι αντιπαράδειγμα ανάπτυξης του μύθου μιας σειράς. Δεν δημιουργεί μια πορεία προς τα εμπρός, αλλά πελαγοδρομεί. Είναι σχεδόν σαν αυτοτελή επεισόδια. Ξεχνάει χαρακτήρες, δεν αναπτύσσει σωστά τους βασικούς, η φωτογραφία δεν ξεχωρίζει, ο ρυθμός δεν ανεβοκατεβαίνει. Περίμενα λόγω παρελθόντος να απογειωθεί.

Έως, τώρα μόνο ο πατέρας Bishop έχει μία σαφή ταυτότητα στο show. Είναι ιδιαίτερα γοητευτικός (αν και επαναλαμβάνονται πτυχές του χαρακτήρα του - λάθος) και είναι λογικό γιατί είναι σαφές πως αυτός είναι όλα τα λεφτά στην ιστορία.

Update||
Στο 14ο, γίνονται τόσα πολλά, θυμόμαστε ένα χαρακτήρα (γνωστό και ως Έβαλντ Λίνεν :P ) που λειτουργεί ως καταλύτης και απελευθερωνει μία ιστορία που -επιτέλους- έχει ενδιαφέρον. Ο Δρ Μπίσοπ αρχίζει και θυμάται το ρόλο του.

The Lonely Island - Natalie's Rap {Feat. Natalie Portman}

Δεν το περίμενες, ε;

She's V's girl

Όνειρα και χιόνια

Πίεσις...

Η αποσυμπίεση ήρθε χτες το βράδυ στο πεδίο των μιγαδικών...
Ονειρεύτηκα ταξίδι με φίλο παλιό και αγαπημένο σε ένα εξιδανικευμένο Λονδίνο. Με ξύπνησαν οι 6.30 για δουλειά.

Δεν ξενέρωσα ακόμη όμως. ;) Will Do


υγ Στο Λονδίνο χτες χιόνισε

Αστική Ζωή / Urban Life 705

Διάβαζα στο Ιστολόγιο του Μίμη Ανδρουλάκη για τις μικρές αποδράσεις από τη βουή της πόλης και οδηγήθηκα στο αντίστοιχο άρθρο Των Νέων που εξηγεί την επίδραση της ζάλης της πόλης στην ψυχολογία και την πνευματική μας διαύγεια.

Τα ερεθίσματα, οπτικά και ηχητικά, είναι τόσο πολλά που βαρύνουν με ανούσια επεξεργασία τον εγκέφαλο, αλλά και εκλαμβάνονται στιγμιαία ως ενδεχόμενες απειλές. Η σωστή οξυγόνωση του εγκεφάλου (μη εφικτή με το χημικό κοκτέιλ αέρα μίας πόλης) είναι απαραίτητη μαζί με την καλή αιμάτωση για να έχουμε καθαρή σκέψη, συνεπώς καλή εκτίμηση των καταστάσεων και καλή ψυχολογία.


Είναι ουσιώδες να συνειδητοποιήσουμε την άμεση επίδραση που έχει ένα οικείο και "φυσικό" περιβάλλον πάνω στο ευ ζην μας. Έχοντας ως παράδειγμα την πρόσφατη αποψίλωση του πάρκου στην Αθήνα και τις αντιδράσεις, έχει σημασία να ξέρουμε γιατί αντιδρούμε. Όχι γιατί κάτι μας αρέσει αισθητικά, αλλά γιατί είναι απολύτως αναγκαίο για την υγεία μας, κυρίως την ψυχική.

Μία βόλτα σε ένα φυσικό, ήσυχο περιβάλλον με ήχους ξεκάθαρους χωρίς ενοχλητικούς θορύβους, τη μόνιμη βαβούρα χαμηλής έντασης της πόλης είναι απαραίτητη. Το να περπατήσεις κάπου η ανάσα σου θα σε αναζωογονεί αντί να σε κουράζει, το να έχεις κάπου ήρεμα να κάτσεις και να αναστοχαστείς πρέπει να διασφαλιστεί.

Ααααχ...Ξαλάφρωσα

Αφού πέρασαν 5 μερούλες και για να δώσω ένα στίγμα του πως είμαι αυτήν την περίοδο, θα σας ενημερώσω αγαπητοί αναγνώστες ότι αίσθανομαι ξαλαφρωμένος.
Όχι δεν είναι που αφαιρέθηκαν άγχη, ίσα ίσα προστέθηκαν.

Απλά είμαι στη δυσάρεστη θέση να αναφέρω πώς είμαι κατά 1 laptop, 2 κινητά, 1 router, 3 ζευγάρια παπούτσια και μερικά ακομή είδη ένδυσης φτωχότερος.
Διότι την περασμένη Τετάρτη γυρνώντας από τη δουλειά, ένας καλός άνθρωπος θεώρησε ορθό να βρω ένα σπίτι ανάστατο και "ελαφρυμένο".

Το σύνολον, 2500€ μείον το ταμείον και φυσικά ολίγα πολύτιμα αρχεία προϊόν εργασίας.


Το aftermath πέρα από την υλική διάσταση, δεν έχω κατασταλάξει ποιο είναι. Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι μία εμπειρία που μου άλλαξε τον τρόπο της σκέψης. Βέβαια, γι'αυτό θα μπορώ να μιλήσω σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.

Να φυλάγεστε καλά, να κλειδώνετε καλά, να μην αφήνετε ρευστό και χρυσαφικά σπίτι, να βάζετε κωδικούς στο λειτουργικό σας *τουλάχιστον*, να κρατάτε αρχείο για ΟΛΑ τα κρίσιμα δεδομένα και να κωδικοποιείτε τα ευαίσθητα. H Αστυνομία ΔΕ θα σας βοηθήσει.

Για τη συναισθηματική αντιμετώπιση της κρίσης, περισσότερα στο μέλλον, όταν θα έχει αντιμετωπιστεί.

cu

Lost! Countdown

Επειδή εξεταστική δίχως Lost ΔΕ γίνεται!!

Save Me

Come on and save me
I’m loosing my touch
Day after day
Cause I miss you so much
Come on and save me
I’m loosing my mind
Waiting and waiting
For you to be mine

Dell CES2009 - Adamo, Mini 12"

Mac bitches can kiss my Adamo (~to fall in love with) ass :P




Σε αντίθεση με άλλους, η Dell ανακοίνωσε πραγματικά προϊόντα, το Dell Mini 12" με αξεσουάρ για όλη τη mini σειρά, Dell Studio XPS 16" και φυσικά την Adamo line.

Η luxury γραμμή απλά σπέρνει με industrial design που επιτέλους μας δικαιώνει. Είναι ultra λεπτά (πιο λεπτά και από mb air), έχουν γωνίες, τετράγωνες τρύπες εξαερισμού, θυμίζουν έντονα σχεδιαστικά τα κομψοτεχνήματα της Sony και παίρνουν σαφώς στοιχεία από το unibody trend της Apple. Δύο επιλογές στην παλέττα, ασημί και μαύρο (έρωτας με την πρώτη ματιά), με διχρωμίες στο αλουμίνιο και έντονο μινιμαλισμό.


Μεγάλη πρόοδος από την εταιρεία που πάντα πόνταρε στο service της και στο "ό,τι πληρώνεις παίρνεις". Φαίνεται πως η επιστροφή του Michael Dell, στα πρότυπα αυτής του Jobs, λειτουργεί εικονοκλαστικά για τη Dell.

Αναμένεται το Φεβρουάριο. Για την τιμή τίποτα δεν ειναι σίγουρο, αλλά όλοι μιλούν για κατά τι χαμηλότερες από της apple.



Όλες οι φωτογραφίες
(CC) BrianSolis. www.briansolis.com.

2009

Είθισται να ευχόμεθα και διαδικτυακώς εμείς οι bloggers (ναι, είναι υποτιμητικό, όπως μου υπενθυμίζει ο αδερφός, έχει αντικαταστήσει το μαλάκα, "αντε ρε blogger")

Καλή χρονιά!

Διάβαζα τον Paul Stamatiou με τα new year's resolutions του και αισθάνομαι κάπως μειονεκτικά. Όταν τα σκεφτώ καλά, θα τα καθαρογράψω.

Άλλο:
Ενδιαφέρον ότι το Stonehedge -ίσως- ήταν το Ministry of Sound με όλιγη από woodstock του 2000 π.Χ.
Ψυχεδελικό, οργιώδες και αισθησιακό το σκηνικό. :P


Τον οίστρο μου διέκοψε ο ανασχηματισμός.

Εύστοχα επεσήμανε ο vrypan στο twitter Ανασχηματισμός στο πνεύμα της ημέρας: "τί είχες Γιάννη, τί είχα πάντα".

Αναμένονται με ενδιαφέρον οι επιδόσεις του Άρη Σπηλιωτόπουλου στο Υπ. Παιδείας.